Hazard jako nałóg

Hazard jako jedna z najpopularniejszych form rozrywki niesie jednocześnie też zagrożenia. Jeśli praktykujemy gry kasynowe bez należytej uwagi to istnieje ryzyko, że staną się one uzależniającym nałogiem. Dotyka on ludzi w każdym wieku, tak dorosłych jak i przedwcześnie wchodzącej w hazardowy świat młodzieży a nawet dzieci.

Problem uzależnienia od hazardu i gier kasynowych nie jest nowy. Pojawiał się już od wielu wieków nawet mimo tego, że nie był wówczas należycie nazywany i określany. Całą wiedzę, jaką dziś mamy w tym temacie zawdzięczany rozwojowi wielu gałęzi nauk psychologicznych zapoczątkowanemu na przełomie XIX i XX wieku. Dzięki niemu wiemy obecnie wiele więcej na temat zjawisk zachodzących w ludzkiej psychice w tym to jak przebiega proces uzależnienia danej osoby od różnego rodzaju używek, a taką staje się hazard w chwili gdy tracimy nad nim kontrolę przy stole do gry.

Jak rozwija się uzależnienie od hazardu

Proces wpadania w nałóg hazardowy, podobnie jak w innych przypadkach jest stopniowy i początkowo można się nawet nie zorientować, że kroczy się drogą w kierunku uzależnienia. Psychologowie i specjaliści od uzależnień wskazują na 4 etapy, przez jakie przechodzi człowiek, który wpadł w sidła nałogu.

Etap numer jeden to faza zwycięstw. Gracz w tym etapie może nie zdawać sobie sprawy, że wpada w ten rodzaj uzależnienia, gdyż prowadzi wtedy w sposób okazjonalny zwykłą działalność hazardową i, jak za każdym razem marzy o wysokiej wygranej. Gdy ten etap trwa już jakiś czas grający coraz częściej zaczyna odczuwać pobudzenie związane z grą, w efekcie którego coraz bardziej się angażuje w rozgrywki, zwiększa ich częstotliwość oraz obstawia coraz wyższe stawki. Gdy wygra nawet niedużą sumę wpada w euforię i to staje się mechanizmem „napędowym” całego procesu.

Druga faza nosi nazwę „fazy strat”. Na tym etapie grający jeszcze bardziej zwiększa częstość zakładów i regularnie podnosi stawki. Nie przekłada się to na wygraną  a wręcz przeciwnie, skutkuje to rosnącymi stratami finansowymi. W tym miejscu jego pierwszą potrzebą staje się kwestia pozyskania środków na grę. Dzieje się to kosztem zaniedbania relacji z rodziną i znajomymi a nawet kosztem pracy zawodowej. Jest to jeszcze ten moment, kiedy u grającego jest jeszcze nadzieja na odmianę losu i ogromną wygraną, która w jego przekonaniu umożliwi zniwelowanie poniesionych dotąd strat.

Przedostatni etap, kiedy nałóg coraz wyraźniej przybiera na sile to faza desperacji. Przejawia się ona poważnymi tarapatami finansowymi, które są już nie do odrobienia w żaden sposób. Postępujące zaniedbania w pracy w tym momencie często skutkują jej utratą, przez co gracz traci źródło dochodów, z których mógłby spłacać wierzycieli i zaciągnięte długi. Jednocześnie następuje separacja uzależnionego od rodziny i bliskich oraz ma miejsce znaczące i zauważalne pogorszenie stanu zdrowia psychicznego spowodowane rosnącym wyczerpaniem i pogłębiającym się poczuciem winy wywołane długami. Siła uzależnienia jest w tym momencie już na tyle duża, że hazardzista już nie jest w stanie sobie z nim samodzielnie poradzić.

Ostatni, finałowy etap to faza utraty nadziei. Kulminacyjny etap procesu uzależnienia, w którym gracz zaczyna się zmagać z trwałymi konsekwencjami wcześniejszego zachowania. Odchodzi rodzina, zdarzają się rozwody czy też zerwanie kontaktu z dorosłymi dziećmi. Towarzyszy temu dalsze nakręcanie spirali długów, sprawiające że sytuacja robi się beznadziejna i sprawia wrażenie, że jest bez wyjścia. U części hazardzistów w tym momencie pojawiają się myśli o samobójstwie.

Profilaktyka – jak przeciwdziałać hazardowi?

Praktykowanie gier hazardowych wymaga silnych cech charakteru, które pozwolą zachować kontrolę podczas gry przy stole. Ważne jest, aby mieć na tyle silną wolę, aby być w stanie powiedzieć stop i zakończyć grę w odpowiednim momencie. Należy panować nad sobą także w sytuacji, kiedy przegrywamy, aby nie wzięła górę chęć rewanżu i odegrania się, mogąca skutkować kolejnymi porażkami. Kolejnym sposobem jest wyznaczanie sobie ścisłego limitu czasu na grę, po upływie którego odchodzimy od stołu. Można też założyć sobie na potrzeby gier specjalny zeszyt do zapisywania ich wyników a także zysków i strat w celu zachowania kontroli.

Zanim przystąpimy do stołu warto dla samego siebie zastanowić się nad własną motywacją powodującą, że kierujemy swoje kroku do kasyna. Wyznacznikiem jest tu to, czy podchodzimy do gry tylko jako rozrywki czy też traktujemy ją jako okazję na łatwy zarobek i zapomnienie o problemach.

Aby gra nie poskutkowała uzależnieniem gracz chodzący do kasyna nie powinien odcinać się, ani nie pozwolić żeby zrobiła to gra, od rodziny i jego bezpośredniego otoczenia. W tym celu nie należy skupiać swojej aktywności wyłącznie na grze a poświęcać uwagę także w innych sprawach. Jeśli osoba lub jej bliscy zauważą najmniejsze oznaki tego, że gra wymyka mu się spod kontroli, wówczas konieczne jest znalezienie wyspecjalizowanego psychologa, który pomoże złagodzić lub cofnąć niepokojące objawy.

…i leczenie

Kontakt ze specjalistą na pewno okaże się konieczny także na etapie wychodzenia z nałogu, nawet w przypadku ostatniej fazy uzależnienia. W procesie leczenia ważną rolę odgrywa także uczestnictwo w grupach wsparcia oraz likwidacja przyczyn, które popchnęły daną osobę w objęcia uzależnienia hazardowego.